Bir kitap kendimi cahil hissettirmiyorsa ya da var olan bir duyguma eşlik etmiyorsa okuyamam
Bir şarkı beni bir yerlere bir rüzgar gibi bir yere sürükleyemiyorsa dinleyemem
Bir kelime, bir şarkı, bir rüzgar, bir sıcak, bir iyilik bir kötülük hali
İçim bunalıyorsa bu bazen iyidir.
Bazense,
İyidir.
Kalbin ritmi gibidir derim
Bir yükselir, bir artar.
Uçlar varsa kalbim atıyordur.
Düzlük varsa korkarım,ölümün eşiğinden bir habercidir çünkü.
Her şeyi sevemem, her şeyi kucaklayamam ama her olanla orada olabilirim
Ve düşünebilirim değişmesi gereken şeyler için ne yapabilirim diye
Ya da kendimi sınarım kabule geçmekte zorlanışımın sınırları için.
Yaşarım ben
İyiyi ve kötüyü
Ve azaltırım kötününün gidişatını
Çünkü destur budur, bazen değil çoğu zaman gülümseyebilmek için hayata.
Yepyeni bir renk katmaktansa hayatıma;
Gecenin gündüze olan vedasını seyrederim yalnızca.
Ufuktaki tertemiz aydınlığa
Her şeyin tekerrür edişine.
Ve kalktığım sabahlarda hazırladığım omlete, pankeke, sabah demlediğim ilk kahveme
Hayatın haylarına, huylarına
Demlendiğim hayatıma
Hazırlanışlara ve kapanışlara
Pijama giyişlerime,
Tekrar eden adımlarıma
Aynılık kötüyse neden adım atarak ilerliyorum ki deyişlerime
Aynılık kötüyse neden nefes alıyorum ki yaşamı soluduğumun göstergesine
İzlerim doyasıya
Geçişleri ve kaçışları
Ve yakalayışları
Kucaklarım işte şimdi olanı olacağı ve olmuşu
Bir kelebeğin hikayesini asla atlamayışımı
Bir kurbağanın metaformofozunu
Evet bazen kaybediyordum yürüyen ayaklarımı
Ama uçmamı sağlayan kanatlarım oluyordu çıktığımda bir keseden
Ve evet bazen kaybediyordum kuyruğumu
Ama zıplamamı sağlayan ayaklar kazanıyordum karşılığında
O yüzden hiç atlayamıyordum
Gecenin gündüze kavuştuğu andaki gökyüzündeki o tertemiz beyazlığı
Gecenin gündüzle olan içiçeliğini
Birbirini uğurlamalarını
Ve tekrar buluşmalarını
Ve tekrar birbirlerini uğurlamalarını.
Aralık 2022
Deniz